“Η Ισπανία κατέκτησε το Νέο Κόσμο για το χρυσο. Σήμερα, 500 χρόνια μετά, το νερό είναι χρυσός"
Ένα ισπανικό κινηματογραφικό συνεργείο υπό την καθοδήγηση του ιδεαλιστή σκηνοθέτη Sebastian (Gael García Bernal) και του κυνικού παραγωγού του Costa (Luis Tosar) πηγαίνει στη Βολιβία για να κάνει μια ταινία για την κατάκτηση της Λατινικής Αμερικής. Στην πόλη που γίνονται τα γυρίσματα ξεσπούν ταραχές όταν διαδηλωτές διαμαρτύρονται για τα υπέρογκα τέλη ύδρευσης και τον ουσιαστικό αποκλεισμό της τοπικής κοινότητάς από την πρόσβαση στο νερό το οποίο βρίσκεται στα χέρια των πολυεθνικών εταιρειών.
Στην πραγματική ιστορία, η βολιβιανή κυβέρνηση ιδιωτικοποίησε το 2000 την παροχή νερού, δημόσιου αγαθού ως τότε, με προτροπή της Παγκόσμιας Τράπεζας. Οι πολυεθνικές εταιρίες που προσέλαβε να το διαχειρίζονται τριπλασίασαν την τιμή του, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να πληρώσει. Τα νότια προάστια της Κοτσαμπάμπα δεν είχαν καν εγκαταστάσεις ύδρευσης και έτσι οι κάτοικοι δημιουργήσαν μόνοι τους δεξαμένες που μάζευαν το νερό της βροχής και το φίλτραραν. Το βολιβιανό κράτος απαγόρεψε την αυθαίρετη συλλογή νερού και δημιούργησε μια αστυνομία νερού που έλεγχε τα σπίτια και γκρέμιζε τις δεξαμενές – μέχρι που οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και γκρέμισαν τα γραφεία της πολυεθνικής και της νομαρχίας και ακύρωσαν την ιδιωτικοποίηση του νερού. Αυτός ο αγώνας ονομάζεται απο τους ντόπιους ‘la guerra del agua’ – ο πόλεμος του νερού.
Πέμπτη στις 20:00 στον χώρο της λέσχης
fb event : https://www.facebook.com/events/1013365225427487/
